SUPERMARKT

1249x Gedeeld

De dag dat de supermarkt opstandig werd

Een gewone dag... of toch niet?

Het begon als een doodnormale dag. De zon scheen, vogels floten, en mensen stonden zoals altijd in de rij bij de kassa zonder echt oogcontact te maken. Maar in supermarkt De Gulzige Hamster ging er iets vreemds gebeuren. Op het eerste gezicht leek alles zoals gewoonlijk: de schappen waren volgepropt, de kassa?s piepten gestaag, en er was zoals altijd een mysterieuze natte plek bij de groenteafdeling. Totdat de zelfscankassa?s opeens begonnen terug te praten.

De rebellie van de zelfscanners

Het begon onschuldig. Een klant probeerde een brood af te rekenen toen de kassa ineens zei: ?Weet je zeker dat je dit nodig hebt? Je hebt al brood thuis.? De klant, compleet overdonderd, keek om zich heen. Was dit een grap?

Maar het bleef niet bij het brood. Toen een andere klant probeerde zes flessen frisdrank af te rekenen, klonk er een strenge stem: ?Misschien wat water in plaats van al die suiker?? De rij mensen staarde nu vol verbazing naar de kassa?s, die ondertussen discussies begonnen te voeren over de koopgewoonten van de klanten.

De opstand van de boodschappen

Net toen iedereen dacht dat het niet vreemder kon, begonnen de boodschappen zelf te protesteren. Chocoladerepen sprongen uit de karretjes en rolden als ontsnapte criminelen de gangpaden door. Blikken soep weigerden in tassen te verdwijnen en het schap met toiletpapier schudde dreigend als iemand probeerde een pak mee te nemen.

?Jullie verspillen ons!? riep een pak rijst. ?Wanneer was de laatste keer dat je ?cht iets met mij hebt gekookt? Ik lig al drie maanden achterin je kast!?

Klanten begonnen in paniek hun boodschappen terug te leggen, bang om beschuldigd te worden door hun eigen voedingsmiddelen. De kaashoek werd een slagveld van ontsnappende brie en camembert, terwijl een doos koekjes zichzelf opsloot in een vriezer.

Management in paniek

Het personeel wist niet wat ze moesten doen. De supermarktmanager, meneer van Dijk, probeerde de situatie onder controle te krijgen door op de noodknop te drukken. Maar in plaats van de gebruikelijke omroepstem die een medewerker bij de kassa opriep, klonk een galmende waarschuwing door de speakers: ?D?t is de revolutie van de boodschappen! Wij eisen respect en een eerlijke kans om gegeten te worden voordat we worden vergeten en weggegooid!?

Mensen lieten hun winkelwagentjes achter en stormden de winkel uit. Sommigen waren te bang om naar hun eigen voorraadkasten thuis te kijken. Wat als hun lang vergeten blik erwtensoep ook in opstand zou komen?

Een onverwachte oplossing

Uiteindelijk was het een zesjarig meisje dat de oplossing vond. Ze liep rustig naar een doos cornflakes die boos op een schap stond te schudden en zei: ?Sorry, ik zal je opeten, beloofd.? De cornflakes stopte met rammelen en de andere producten keken haar verbaasd aan.

Langzaam kalmeerden de boodschappen. Mensen begonnen excuses te mompelen naar hun karretjes en beloofden bewuster met hun eten om te gaan. De supermarktmanager zuchtte opgelucht en drukte op de resetknop van de zelfscankassa?s.

De nasleep

Sinds die dag is er een bord bij de ingang van De Gulzige Hamster: ?Wees lief voor je boodschappen, dan zijn ze lief voor jou.? En vreemd genoeg, sindsdien verspillen mensen minder eten en kopen ze bewuster. Maar af en toe, heel zachtjes, als je goed luistert? hoor je een pak melk in de koelkast zuchten: ?Niet weer vergeten, h???